32

میرزا احمد خان

از کتاب: تازه نوای معارک

میرزا احمد خان یکی از رجال محاسبه  و ادب بود، که در حدود ۱۲۳۵هـ در شهر قندهار بدربار سرداران قندهاری عهدۀ مختار کاری (مستوفیت) داشت، چون در سنه ۱۲۳۶هـ بین سردار محمد عظیم خان بارکزئی  و امیران سندهـ سندهـ مصالحه شد، و سردار با لشکر  خود از شکار پور واپس بقندهار رفت، مؤلف این کتاب میرزا عطا محمد عطائی شکارپوری حسب خواهش ملا مؤمن خان حاکم شکارپور بقندهار سفر کرد، و درانجا بدربار سردار شیر دل خان با ملا مؤمن خان مذکور بجای میرزا احمد خان بعهدۀ مختار کاری مقرر گردید.

احمد در سنه ۱۲۷۱هـ نیز بقندهار بود، و هنگامیکه جلیس و انیس ادبی وی سردار مهر دل خان " مشرقی" وفات  یافتريال در تاریخ وفاتش رباعی گفت که بر لوح مزارش نقر کرده اند.

"احمدگ از هر کس تفحص مینمود 

سال فوت آن شه اقلیم جود

هاتفی بنهاد سر بر پاش گفت:

" منزل او باد جنات الخلود "

این اشعار هم از وست :                                ۱۲۷۱هـ

آنکه در قوس قزح شیوۀ ایما دارد 

میتواند که کند زنده جهان، جا دارد 

احمدا شاخ تکبر بر تمکین ندهد

ظلمت روی مه و مهر که زیبا دارد

به تقلید حاجی در مزار شریف بلخ گفته:

در یگانه ئی و نهان گشته در صدف

این آستان پاک تو جای اجابت است 

هر کس کند دعا رسدش تیر بر هدف 

------------------------------------------------------------------ 

(۱)دائرة المعارف افغانستان ۳-۵۸۲.