مضارع

در زبان دری فعل مضارع آن صیغه های فعل را می گویند که هم زمان اکنون و هم زمان آینده از آنها فهمیده میشود صيغه های فعل مضارع از فعل امر ( مادهٔ مضارع ) ساخته می شود ، با افزایش می ( پیشینه ) و پیوستن پسوند تصریفی ( ضمایر متصل شخصی هم مینامند ) با آن .

به این جمله ها بنگرید:

باران می بارد . = اکنون می بارد .

باران می بارد . = پس از این می بارد.

حالا شماری دیگر جمله ها را از نظر می گذرانیم :

در دهکده ما بادهای تند می وزند.

در شهر ما برف می بارد.

اسپ جومی خورد .

پسرم مکتب میرود. 

او لباس سپورتی می پوشد.     

همه این فعلها: می وزند، می بارد ، می خورد، می رود ، می پوشد ، زمانهای گذشته، اکنون و آینده را در بر می گیرند ، پس فعل مضارع نظر به جمله میتواند ، مفهوم همه زمانی داشته باشد. برای دور نگاه داشتن شنونده از اشتباه و جدا کردن زمان آینده از اکنون وقت وقوع فعل را در جمله تعیین می کنند مانند : یک دقیقه پس ، فردا ، دوروز پس و ...