سال بين المللى زن

یکی ازروز های که مردمان مترقی جهان جشن میگیرند و از آن به عنوان روز فرخنده یاد میکنند روز هشتم مارچ است .

در یک چنین روزی یعنی 8 مارچ در سال 1875 م  زنان کارگر کارخانجات نساجی در شهر نیویارک ­ــ امریکا برای بهبود شرایط کارشان و در اعتراض به پائین بودن سطح دستمزد شان دست به تظاهرات زدند . این حرکت به در گیری قهرآمیز با پولیس امریکا انجامید و پولیس بطور وحشیانه بر تظاهرات حمله ور شد و آنراسرکوب نمود.

در نتیجه عده از زنان تظاهر کننده مجروح و  دستگیر شدند . این مسله باعث شد که زنان کارگر دگر هم کم کم به حقوق انسانی خود آگاهی  پیدا کنند و سعی کنند راه آنها را ادامه دهند. حرکات اعتراضی هر سال بگونه اشکار و یا مخفی درکارخانه های مختلف ادامه پیدا کرد.

درروز 8 مارچ سال 1907 مجددآ زنان نساجی امریکا با خواست ده ساعت کار روزانه دست به تظاهرات زدند که این بارهم تظاهرات آنها با سر کوب پولیس مواجه گردید و به دستگیری بسیاری از زنان منجر شد . در این تظاهرات عده ای زیادی از مردان کارگر و زنان طبقات و اقشار دیگر جامعه نیز شرکت کرده بودند .

در سال 1908  م حزب سوسیالست امریکا به تشکیل کمیته ملی زنان برای کمپاین حق ٔ رای ٔ زنان در انتخابات اقدام کرد و در مارچ همان سال کارگران زن بافنده و سوزنی با خواست  ممنوع کردن کار برای کودکان و کسب حق رای ٔزنان در نیویارک تظاهرات کردند و یک هفته بعد کارگر زنان قهرمان فابریکه نساجی کتان در شهر نیویارک برای رفع تبعیض و محرومیت ها ، از اثر فشار زیاد ساعات کاری و معاش کم دست به اعتصاب زدند ،اما مالک غدار و جانی فابریکه برای جلو گیری از سرایت اعتصاب به سایربخش های فابریکه ، کارگران متذکره را در یک محل فابریکه محبوس نموده بعدآ فابریکه به گونه نا معلوم آتش گرفت و زنان محبوس عده ای توانستند خود را نجات بدهند اما با تا ٔسف<129 > زن در نتیجه اتش سوزی"تریانکل" در آتش سوختند و خاکستر شدند . همین موضوع باعث شد که تظاهرات 8 مارچ سال بعد بطور وسیع در سراسر دنیای متمدن برگزار شود و بدی شرایط کار مورد اعتراض قرار گیرد و محکوم گردد .

همچنان رویداد های مارچ همان سال سبب گردید که در سال بعد یعنی سال 1909  این روز به نخستین روز ملی در امریکا تثبیت شود .

این روز کم کم به روز مخالفت زنان کارگر  با دولت و کارفرمایان سرمایدار ،برای بهبود شرایط کار و کسب حقوق اجتماعی برای زنان در سراسر دنیای صنعتی تبدیل گردید .

در دومین کنگره بین المللی سوسیالست ها که در سال 1910 در کوپنهاگن دنمارک برگزار گردید کلا رازتکین زن سوسیالست از حزب سوسیال دموکرات آلمان 8 مارچ را به  عنوان  روز جهاني مبارزه زنان پيشنهاد مي‌کند. کنگره اين پيشنهاد را تصويب ميکند.

یک میلون زن سوسیالست و کارگر و دیگر اقشار اجتماعی همراه ٔ  مردان  خواهان حقوق سیاسی ــ اجتماعی برابر  برای  همه زنان و مردان شدند . 

آنها در 8 مارچ سال 1911 در کشور آلمان ، دنمارک ، سویس و آسترالیا تظاهراتی برپا نمودند و با چشن و سخنرانی خواهان حق رایٔ، حق کارو آموزش حرفه ئی برای زنان شدند.

در همین سال در روسیه و چین هم تظاهراتی به مناسبت 8 مارچ برگزار شد .

با شروع جنگ جهانی اول ، میلون ها مرد به جهبه ها گسیل شدند ، زنان درین سالها تظاهرات 8 مارچ را بر علیه جنگ و کشتار و خرابی ناشی از آن برگزار کردند .

در 8 مارچ 1917 در روسیه   زنان علیه افزایش قیمت ها ،تعطیل ٔکارخانجات و اخراج کارگران دست به تظاهرات زدند . این تظاهرات در رویداد  فبروری همان سال در روسیه تأ ثیر زیادی داشت .

بعدازجنگ های جهانی اول ودوم درکشورهای اروپای شرقی جشن روززن را در سال 1946 به تائید دولت های شان برای بهبود وضع زنان و گرامی داشت ازین روزتجلیل نمودند .

در سالهای بعد از جنگ جهانی دوم تا اوایل دهه 60 روز جهانی زن جلوه چندانی نداشت . چون زنان توانسته بودند به مقداری زیادی از خواست های خود دست یابند ، با رشد جنبش زنان در دهه 60 این روز بار دیگر اهمیت یافت .

سال 1975 از طرف سازمان ملل متحد ، سال بین المللی زنان اعلام شد .

دو سال بعدتر یعنی در سال 1977 یونسکو8 مارچ را به عنوان روز جهانی زن به  رسمیت  شناخت . از ان روز به بعد در چنین روزی مردان به زنان گُــل یا هدیه تقدیم میکنندو در سالون های مفشن ومفروش با سخنرانی ها ،تقدیم موسیقی ونمایشات تیاترازآن بعمل می آورند

وبدین وسیله از مبارزات و قربانی های زنان قدرانی میکنند در حالیکه هشتم مارچ روز پُر افتخار زنان طبقه کارگر و سایٔرطبقات زحمتکش میباشد که علیه استثمار بپا خواسته اند .این روز باید در میان غرش ماشین های کارخانه ها تجلیل شود،در میان فریاد هزاران زنی تجلیل شود که بر پیشانی شان چین خشم و قهر نقش بسته و با کینه و نفرت سوی متجاوزین چشم دوخته اند و در میان شعله  های  تجليل شود که بدن های ظریف این جنس بشر را در آتش خشونت می سوزاند ،در میان گلوبُریدن ها ، تجاوزات  جنسی ، گوش و بینی بُریدن ها ، سینه بُری ها و انگشت بُری ها تجلیل شود که جنایت کاران از آن دریغ نمی ورزند. 

 نه در سالون های مفشن ، لوکس و پُر از دسته های گُل .

بگذار زن باشد، تا جهان وزندگی روشن باشد!