انی
چندین هزار (لی) بطرف غرب (یو چیه) بزرگ قرار داشت . اهالی آن مسکون و به کشت و کارو زمین داری مشغول بودند و از مزارع خود برنج و گندم می بر داشتند و از انگور شراب میساختند . مناطق این کشور شباهت به مناطاق (تایان) داشت درین مملکت چند بن صد قصبات وشهر های خورد و بزرگ و جود داشت و مساحه خاک آن به چندین هزار (لی) مربع بالغ میشد و یکی از کشورهای بزرگ بشمار می آمد . این مملکت در حاشیه رود خانه (وی) واقع شده بود و در میان جمعیت آن شهر نشینان و بازرگانانی وجود داشت که باعراده و کشتی میان ممالک مجاورت رفت و آمد میکردند و بعضی اوقات به فاصله های چندین هزار (لی) به نقاط دور دستی سفر میکردند . ایشان مسکوکات نقره ئی داشتند که در آن تصویر چهره پادشاه شان دیده میشد و وقتی که پادشاه وفات میافت سکه های نو با نقش چهره پادشاه جدید مورد استعمال پیدا میکرد ایشان روی پوست بصورت افقی مینوشتند بطرف غرب این مملکت (تیاو چی) و بطرف شمال آن (ین چای) و (لی شه ین) وقوع داشت)