شیخ بستان بړیڅ

از شعرای پښتو است که در ابتدای جوانی از روه بخند رفت، در قصبۀ سمانه سکونت گزید، شغل تجارت داشت و شخص پرهیزگاری بود، نعمت الله هروی که معاصر و ارادتمند ویست می نویسد: که شیخ بستان شخص پر دردی بود، بسیار می‌گریست و اکثر اوقات اشعار پښتو بصوت حزین و دردناک که سنگ را بگریه آورد می خواند و در یک سفر دریائی نعمت الله باوی همراه بود، چون از سفر بحربه احمد آباد گجرات رسید بتاریخ (۱۱) ربیع الثانی روز جمعه (۱۰۰۲ه‍)از جهان رفت و تجهیز و تدفین وی از طرف هموطنش نعمت الله هروی بجا آورده شد(۳۹)وی بقول محمد هوتک کتابی نوشته بنام  (اولیای  افغان ) که از مأخذ این مؤلف است (۴۰).