سکندر خان

پسر خوشحال خان و شاعریست که دیوان شعر پشتو دارد، و در مکتب خوشحال خان با علی خان و شیدا همسر بود، مستر راورتی بحوالۀ قصیدۀ قاسم علی اپریدی نام وی را می برد(۱۰۱)و هیوزیک غزل از دیوانش در کلید افغانی طبع و محفوظ داشته است، سکندر خان بنام مهر و مشتری کتابی را به پښتو منظوم  و هکذا چندین نفر از شعراء بزبان تورکی هم نظما ترجمه کرده بودند(۱۰۲)، ازوست : 

مغنی گوتي ده ځیر ږدي په بم هم 

هم ساقي شته هم بهار و صنم هم 

د خوښې پیاله په لاس کي نن ز ما ده 

درد زحمت را څخه و تښتېده غم هم (۱۰۳)