عشقی کابلی

از اولاد شیخ اسماعیل بود، که در دورۀ اکبر به وظیفه میر بخشی مقرر و از ارباب فضل و ادب بود، وی کتابی را بر وزن حدیقه سنائی منظوم داشت و بسال (۹۹۰ه‍) از جهان رفت، و و بزبان اردو هم شعر میکفت، از وست (۱۵۵).

صبحدم غنچه بلاف دهنت بیرون شد 

زد صبا بر دهنش پر خون شد