الله داد پسر جلال الدین
از کتاب: تاریخ افغانستان در عصر گورکانیان (تیموریان) هند
اندر اوقاتیکه احداد عم زادۀ الله داد بر خلاف لشکر مغول میجنگید، الله داد پسر جلال الدین نواسۀ بایزید نیز بکوهسار خود در رأس دسته جات ملی افغان در معرکه های آزادی خواهی شامل بود و در سال (۱۰۲۸ه) پسر و برادرش بچنگ جهانگیر افتاد و در قلعه گوالیار محبوس شدند بعد ازین الله داد نیز بدست لشکریان مغول افتاد جهانگیر برده شد(۵۲) و مدتها در هند نفی البلد بود تا که در عصر شاه جهان در دکن به منصب چهار هزاری و خطاب رشید خانی مقرر و در سال (۱۰۵۸ه) بدار بقا شتافت. صمصام الدوله گوید: که الله داد شخص بود دلاور و با مروت و نیکو فکر و راست و در تهذیب اخلاق بی همتا و هیچ صوبه دار بدون مشورت او کار نمی‌کرد و همه مردم فدوی او بودند، و حتی شاه جهان از نفوذ وی در دکن می ترسید و بعد از وفات در شمس آباد ناندیر در باغ خود مدفون گشت(۵۳).