130

كلارازتكين بنيان گذار هشت مارچ

از کتاب: زنان افغان زير شلاق خشونت

کلارازتکین در سال 1857 میلادی در شهر زاکسن آلمان به دنیا آمد. در دوره اعمال "قانون ضد سوسیالیستی" در سالهای 1878-1890، در کشورهای اطریش و سویس به شغل معلمی اشتغال داشت. پس از الغای این قانون در سال 1891 دوباره به آلمان برگشت.

او نقش اساسی در سازمان دادن زنان در اتحادیه‌های کارگری آلمان داشت. خود کلارا مدت 25 سال عضو اتحادیه کارگران صحافی اشتوتگارد بود و در اتحادیه کارگران خیاط هم فعالیت داشت و نیز به عنوان نماینده آنان در دومین کنگره جهانی اتحادیه در 1896 در شهر لندن شرکت کرد. نیاز به فعالیت مشترک اتحادیه ای زنان و مردان در عمل و فکر کلارازتکین جای مهمی داشت. او بینش‌هایی را که در مورد رهایی زن در جنبش سوسیال دمکراسی آن زمان وجود داشت تدقیق کرده و بسط داد. از جمله کار و اشتغال زن را به مثابه پیش شرط رهایی وی توصیف کرد و در مخالفت با سوسیالیستها که در آنزمان متهم به داشتن توافق نظر با ارتجاعیون در مورد جلوگیری از کار زنان بودند، طی نطقی در کنگره بین‌المللی کارگران در سال 1880 در پاریس، اعلام نمود که پیشرفت‌های اقتصادی عصر وی کارکردن را برای زنان ضروری ساخته و کار آنان در خدمت تقلیل ساعات کار افراد و افزایش ثروت اجتماعی قرار دارد. او معتقد بود که سوسیالیستها باید این مساله را درک کرده باشند که این کار زن نیست که از طریق رقابت کار مرد دستمزدها را تقلیل میدهد، بلکه استثمار کارگران زن توسط سرمایه‌داران است که ثمره کارشان را تصاحب می‌نمایند. علاوه براین مورد سوسیالیستها باید بدانند که وابستگی و یا استقلال اقتصادی اساس بردگی و یا آزادی زن است... همانگونه که کار مرد در انقیاد سرمایه داران است، زن نیز اسیر مرد است. و تا زمانی که از حیث اقتصادی وابسته است، همواره در انقیاد باقی خواهد ماند. "حق کار شرط جدایی ناپذیر استقلال اقتصادی است"

با وجود این که تا سا ل 1908 در بخش اعظم کشور آلمان ورود زنان به احزاب سیاسی رسما توسط قانون ممنوع شده بود، کلارازتکین و رفقایش با طرح ابتکاراتی و از جمله با ایجاد "کمیسیونهای تبلیغات زنان" و تعیین "سخنگویان زن" در بسیاری مناطق تلاش کردند که این ممنوعیت قانونی را خنثی کنند. آنها نهایتا توانستند در اثر مبارزات خود در سال 1914 هشتاد و سه در صد زنان اعضای اتحادیه‌های کارگری را به حزب سوسیال دمکرات جلب کنند

نفوذ زتکین تنها به مرزهای جنبش سوسیالیستی آلمان محدود نبود. او فعال عرصه بین المللی مبارزه زنان هم بود. در سال 1907 با پیشنهاد او اولین کنفرانس جهانی زنان سوسیالیست در اشتوتگارت با شرکت 59 نماینده زن از 15 کشور مختلف دنیا برگزار گردید. در این مجمع هنگام بحث بر سر مساله حق رای زنان، کلارازتکین و جمعی دیگر از نمایندگان واز جمله الکساندرا کولونتای نماینده زنان سوسیالیست از روسیه، در مقابل پیشنهاد حق رای محدود برای زنان که از جانب جمعی از نمایندگان مطرح شده بود، بر ضرورت پشتیبانی از حق رای کامل و همگانی زنان پافشاری کردند. در دومین اجلاس این کنفرانس که در 1910 در شهر کپنهاک برگزار گردید، مجددا بر خواست حق همگانی زنان تاکید شد. همچنین در این کنفرانس بود که به پیشنهاد کلارازتکین هشتم مارچ به عنوان روز جهانی زن اعلام شد و تصمیم گرفته شد که این روز هرساله جشن گرفته شود

مهمترین مراسم هشت مارچ که به حادثه مهمی در تاریخ روسیه انجامید، تظاهرات اعتراضی زنان زحمتکش روسیه علیه استبداد حکومت تزاری در تاریخ هشتم مارچ 1917 بود. (مطابق تقویم قدیم دوسیه ماه فبروری 1917 است). اعتراض زنان روسیه در هشتم مارچ به سرآغاز انقلاب فبروری 1917 و سقوط تزاریسم در این سرزمین تبدیل شد

خاطره تابناک این مبارز راه نجات انسان ، به ویژه زنان را گرامی میداریم

و بر ادامه راه پر افتخار او تاکید می نماییم