خوی یا خو

درزبان دری خوی می گوییم . بدخوی ، خوش خوی و خوی کردن ، یعنی گریستن کودک ازسردلتنگی . مگر درنوشته خو به کار می بریم ، خوگیرشدن ، خوش خو وبدخوودرعبارتهای اضافی پس ازخو، برای آسانی بیان، یا می آید، مانند: خوی خوش .

می توانیم وباید چنان که می گوییم بنویسیم . خوی گیر شدن ، خوش خوی وبدخوی

خسروی سرخسی بخارایی ( مرده در ۳۸۳) سروده است :

خـــــوی تو با خوی من بنیز نسازد

سنگدلی خوی تست ومهرمرا خوی

وابوالموید بلخی نیز خوی گفته است نه خو :

ملول مردم کالوس (ابله) بی محل باشد

مکن نگارا ، این خوی وطبع را بگذار