111

خانواده زبانهای هند و اروپایی

از کتاب: دستورزبان فارسی دری ، فصل زبان ، بخش تمهید گونه

تاریخ واژه زبانها

تاریخ پیدایش زبان را ۱۵۰ هزار سال پیش گمان می برند که از آن شمار در بارۀ زمان شش هزار ساله که خط پیدا شده است ، می توان روشنتر سخن گفت.

زبان شناسان ، بامطالعه تطبیقی و دریافت پیوند و خویشاوندی ، زبانها را به این خانوادهها بخش کرده اند :


به پندار پژوهشگران در هزارۀ سوم پیش از میلاد مسیح مردمی زندگی میکردهاند که زبانشان را هند و اروپایی یا هندو ژرمانی نامیده اند . جای بود و باش آن مردم را بعضی کرانه های بحیرهٔ بالتیک و بعضی سرزمینهای جنوب روسیه پنداشته اند . از آن مردم گروههایی به سرزمینهای دیگری کوچیده اند و زبان های شان دگرگون شده اند ، که اکنون همه را خانواده زبانهای هند و اروپایی می نامند . زبانهای هند و اروپایی درمیان مردمانی که از هند تا آمریکا به سر میبرند ، گفت و گو میشود. این زبانها را به گروه ها و تک زبانهایی جدا کرده اند ، بدین شمار:

۱-  گروه حتی : چند هزار لوحه یی که از زبان حتی به نویسه میخی و هیروگلیفی بدست آمده به سده های نوزده تا چهارده پیش از میلاد تعلق دارند. 

۲- زبان تخاری : جدا از زبانی که در تخارستان افغانستان رواج داشته است ، می باشد وازروی اسناد این زبان که به خط برهمایی از ترکستان چین بدست آمده است، آن را به دو گویش تخاری الف و تخاری ب یا تخاری کوچی تقسیم کرده اند

۳- زبان ارمنی

۴- گروه یونانی 

۵- زبان آلبانی 

۶-  گروه ایتالیک

۷- گروه سلتی 

۸- گروه ژرمنی

۹-  گروه بالتی

۱۰- گروه اسلاوی

۱۱- گروه آریایی یا هند وایرانی