واصل کابلی

از شعرای کابل است که شخص محذوبی بود و بسال (۹۶۸ه‍) از جهان رفت ازوست: 

ز دل پیکان زنگ آلود آن مهوش برون آید 

بسان شعلۀ سبزی که از آتش برون آید(۲۷۷)