متن وثیقه سوم

این و ثیقه نیز در مورد عفو مالیات و عواید ارا ضی موقوفه آرامگاه ناصر خسرو است. خط آن نستعلیق بسیار خام و معمولی است و چندین خطا در رسم الخط دارد و چندین فقره از و ثیقه اول دران نقل گردیده و گویا شکل مسخ شده وثیقه اول است و کاتب چندان بی سواد بوده که از عهده نقل نیز به درستی بر آمده نتوانسته . 

مثلا به جای ((بالعدل)) ، ((یا العدل)) (یا با دو الف) نگاشته و کلمه ((انامل)) را ((اهل)) و جمله دعائیه (اللهم وفقنا لهذا)) را ((اللهم و رفعنا لهدی)) نگاشته و همچنین چندین خطای دیگر . در جبهه وثیقه این جمله را گنجانیده اند :

((فرمان ابو المظفر محمد همایون پادشاه غازی)) .

اما چنانچه روشن است، این فرمان از همایون پسر ظهیر الدین محمد بابر شاهنشاه مغلی نمی باشد ، زیرا :

اولا - همایون در سال ٩٦٣ از بام کتابخانه بیفتاده و مرده است و تاریخ این وثیقه 107 می باشد.

ثانیا - رسم الخط این وثیقه و خطاهای که داران دیده میشوند از منشات دربار همایون بعید است، زیرا وی پادشاه دا نشمند و اهل مطالعه و سخن شناس بود و چنین کتابتی از دربار وی صادر نمیشد.

ثالثا - در حاشیه فوقانی وثیقه مهر یست که به مشکل نام همایون خوانده میشود و در حوالی آن دعای مبارک (ناد علیا) نوشته شده که معلوم است این مهر نیز از همایون نمی باشد.

 به عقیده نگارنده شاید این وثیقه از فرمان «همایون» نقل شده و مهر را جعل نموده اند. اما درین وثیقه القاب ناصر خسرو در کمال احترام مذکور است . مثلا:

« سلطان سریر شوق وعرفان - تاجدار دیهیم ذوق و وجدان»، «مهر سپهر ولایت اختر آسمان هدایت - سید المجاهدین»، «فی مسالک سنن سید المرسلین».