علم و عمل
از کتاب: دیوان محجوبه هروی
، غزل
بیفزای از علم مقدار خود را
بکن از عمل گرم بازار خود را
بفردا نیاید ز دست تو کاری
هم امروز کن چاره ء کار خود را
بغفلت کنی صرف عمر ار کسالت
قناعت نهی نام کردار خود را
ز اقبال تا بر خوری در هنر کوش
ز دامن فشان گرد ادبار خود را
خوش انکس که برداشت از خلق باری
نینداخت بر دوش کس بار خود را
دریغا بصد کوکب روشن اشک
منور نکردم شب تار خود را
نباید مرا در نظر لاله و گل
رهین گشته ام اشک گلنار خودرا
دلت گشته «محجوبه» بیمار از غم
علاجی نما قلب بیمار خود را