سمبول جمعیت مشروطه خواهان

جمعیت مشروطه خواهان افغانستان که بنام جان نثاران ملت نیز نامیده میشد جر که های کوچک فرعی داشتند و به صورت کلی همه اعضای جمعیت را نمی شناختند. هر جرگه فرعی سر کرده یی داشت و مجامع آنها هم در خانه های اعضای جرگه مخفی تشکیل می یافت.

هنگامیکه اعضای جز گه فراهم می آمدند و به بحث و مذاکره مــــی پرداختند، 

قرآن عظیم را در بین خود میگذاشتند که با لای آن يک شمشیر و قلم هم بود.

این سمبول جمعیت ، علامت تبرک و قبول ایشان از احکام وهدايات قرآن عظیم و دین اسلام و تکیۀ ایشان بر شمشیر برای تحصيل استقلال و طن بود و قلم از دانش طلبی و نشر وتعميم معارف نمایندگی میکرد ، که هر دو را به وجود قرآن شریف متبرک ساختند.

این سمبول بعد از جلوی امان الله خان غازی برای وزارت معارف تعیین گردید تا ادامه مرام وطن خواهانه مشرو طيـت طلبان سابق وفدا ئيان وطن باشد.

مکتو بهای رسمی و نشرات وزارت معارف مدتی این سمبول را حفظ کردند و نشریه یکماهی "معرف معارف" هم تا چند سال همین سمبول را داشت و حتی برای کلاه خاص طلبۀ معار ف هم نشانی از روی رصاص به همین شکل ساخته بودند.

این سمبول در نظا منامۀ نشانهای دولت علیه افغانستان ( طبع برلین ١٣٤١ش) چنین است : 

دريک دایرۀ خوشه های گندم که، قسمت بالای آن خالیست کتابیست

مستطیل که پشتی اسفل آن بطرف بیننده است و بر قسمت اخیر دست راست آن شمشیری افتاده که دسته آن به سوی قسمت اسفل کتابست و بر زاویه چپ بیرونی کتاب دوا تی با يک قلم پر دار دیده میشود .

سمبول مذکور برنشانه های دولتی معارف در جه اول و دوم وسوم هم نقش میشد ، که گاهی فقط کتاب و قلم را نقش کرده و شمشیر را از بالای آن بر داشته اندواین کار کسانی بود ، که همواره شعایر ملی و سنن گذشتگان را ولو مفید هم باشد با خیره سری از بین برده و تسلسل ارتباط خود را با گذشته گسلانده اند.