138

ابو نظر عبدالعزیز بن منصور عسجدی مروزی

از کتاب: سلطنت غزنویان ، فصل شعرای زبان دری

وی بقولی از مرورود و بقولی از هرات است یکی از شعرای بزرگی است که وی را با فرخی و عنصری همیشه در یک ردیف ذکر میکنند اشعار عسجدی از بین رفته و جز دوسه قطعه چیزی دیگر از وی در دست نیست عسجدی نیز پروردۀ بارگاه محمود و از مدیحه سرایان حضرت اوست و از قصیدۀ او که در فتح سومنات موجود است جزالت او در لفظ و قدرت وی در معنی ثابت میگردد . 

تا شاه خسروان سفر سومنات کرد

کردار خویش را علم معجزات کرد

آثار روشن ملکان گذشته را

نزدیک بخردان همه را مشکلات کرد

بز دود ز اهل کفر جهان را بر اهل دین

شکر و دعای خویشتن ازو اجبات کرد

محمود شهر یار کریم آنکه ملک را

بنیاد بر محامد و بر مکرمات کرد

شطرنج ملک باخت ملک با هزار شاه

هر شاه را به لعب دگر شاه مات کرد

شاهاتو از سکندر بیشی بدان جهت

گوهر سفر که کرد بدیگر جهات کرد