قدسی

تذکره نویسان شعرا مانند آتشکده و مرآت الخیال و غیره در هر جا به ردیف شعرای صد یازدهم از یک قدسی نام میبرند که اصل او از بوده و در هندوستان روزگار حیاتش را گذرانیده است و هم به این عنوان در تمام دیوانها و دفاتر اشعار آثار برگزیده و دلچسبی دیده میشود. تنها امیر علی شیر است که یک قدسی دیگری هم در تذکرهٔ خود نوشته و و آن را از شعرای هراتی معرفی مینماید این قدسی را قراری که نوایی مینویسد باید از شعرای صد هشتم الی اوایل نهم باشد. اصلاً هراتی است و مرض داشته که همواره از دهانش آب می ریخته طبع خوبی دارد ولی معروف نیست این دو بیت ازوست.

با وجود چنین دهن که مراست

شعر گویم که آب از او بچکد

ای که منعم میکنی از دیدن آن گلعذار

حالت دل را نمیدانی مرا معذور دار