حصار شهر کابل

کوهیکه ارگ بالا حصار بران بنا یافته آنرا در زمان سابق شاه کابل می گفتند، بالای آن عقابین بود، شهر کابل دو قلعۀ گلین داشت(۲۷) و علاوه بران ارگ، قلعۀ جداگانه داشت، قلعۀ شهر بالاحصار را که انگلیس ها مسمار کرده اند میرزا کامران پسر بابر از سر نو ترمیم کرده بود، چون جهانگیر بکابل آمد عمارات سابقۀ بالاحصار را ویران ساخته و عوض آن محلی مناسب برای خود ساخت(۲۸) علاوه بران حصار بیرون کابل در عصر جهانگیر به گچ و آهک ساخته شده و قلعۀ ارگ که خام بود در سال (۱۰۵۶ه‍) بامر شاه جهان به گچ و آهک افراختند و آبی برای ارگ نیز تهیه دیدند(۲۹) 

قلعه شهر کابل در دورۀ مغولی چنین بود: 

قلعۀ بود بغایت استوار و دارای دروازه های متعدد که ازان جمله است: دروازۀ دهلی (طرف شرق )، دروازۀ یارک (بارک ) دروازۀ طاقیه دوزان،دروازۀ آهنین طرف غرب (۳۰) ظاهراً در شهر کابل دو جوی روان میگذشت، که یکی را جوی خطیبان میگفتند، این جوی از للندر آمده و بشهر آرا و شهر میگذشت، جوی دیگر را تنگی ده یعقوب پیش دروازه دهلی جاری میشد و آنرا جوی پل مستان میگفتند، کذلک در نزدیکی های شهر ما هم بیگم (دایۀ جلال الدین اکبر) جوئی را بر آورده که نزدیک محلۀ گلکته می‌گذشت، و از کوه کابل سه چشمه بشهر می می آمد که یکی را چشمۀ خواجه همو و دیگری را قدمگاه خضر و سومی را خواجه روشنائی میگفتند(۳۱) .