اسلام و مدنیت و تاریخ
عصری که مجدد الف ثانی در ان بسر میبرد دیانت اسلام یکهزار سال از عمر با شکوه خویش را با فراز و نشیب های آن گذرانده بوده اسلام شاهد پیدایش تمدنهای فراخی در عرصۀ گیتی بود است که جای گزین تمدنهای دنیا قدیم (تمدنهای روم و فارس ) شده بود که اولین ان در کناره های دجله و سر زمین زیبای شام و سوریه تا مصر و دومی ان از دو طرف کناره های سواحل جبل الطارق تا مع=غرب و فلب اروپا به شمول یک قسمت بزرگی از اروپای جنوب شرقی اناتولی و اسیای صغیر تا هندوستان و جاوه و بورنیو مالزی و اندونیزی و حتی فلپین و دشتهای فراخ اسیای وسطی بشمول ایران ، افغانستان و قمستی از ایالات چین غربی ، پایه گذار شده بود که جریان این تمدن رهکشای تمدن های امروز در غرب نیز گردید . عباسیان که از سلالۀ خاندان نبوی میباشند توسط مرد خراسانی ایکه بو مسلم نامیده میشد به اریکه قدرت (به عوض خلافت شرقی اموی ها که از سلالۀ ابو سفیان یکی از سرداران قریش در عهد پیغامبر بزرگواران اسلام حینیکه شهر مکه توسط مسلمانان به رهبری آن حضرت (ص ) از دست کفار و مشرکین فتح گردید به دین اسلام گرائید ) رسیدند و اولین خلیفه از تبار عباسیان ابو العباس پا بر اریکه قدرت نهاد که اخرین خلیفه از این تبار به اثر حمله تتار ها (مغولان ) به سر زمین های اسلامی و مرکز خلافت یعنی دار الخالفه بغداد به حیات پر ابهت شان ادامه دادند در حین زمان خانوادۀ اموی در اسپانیا یا اندلس اسلامی پایه های پر رفعت ترین تمدن بشری را ریختند که تا اکنون از گزند حوادث زمانه در امان مانده است. دراین دوره ها بود که سر زمین اسلام از رهگذر دانش سقافت و فرهنگ و تمدن به مداین العلم جهان مبدل شده بود ؛ صد ها هزار جلد کتاب توسط نویسنده گان عرب و غیر عرب تالیف گردید نویسندگان و متفکران پر اوازۀ این دوره در علم کلام طب نجوم و تجارت و صنایح پا بعرصه وجود گذاشتند که تا امروز در جهان مظرح هستند که ما در چند جمع بندی شماری از مهمترین و مشهور ترین شان را با عرصه های علمی شان تذکر میدهیم
۱- نهضت های کلامی فلسفی : معتزله - اشعریه - طحاریه - ماتردیه - ظاهریه- اخوان الصفا---
۲- تصوف و عرفان : نقشبندیه - قادریه - سهروردیه –چشتیه -
۳-مشاهیره عرفان و فلسفه : سراج الدین طوسی (المع فی تصوف ) - ابوالقاسم قشیری( رسالۀ قشیریه ) علی هجویری ( کشف المحجوب) - شهاب الدین سهروردی - ابن عربی - الکندی - محمد زکریا رازی فارابی - ابن مسکونه - ابت باجه - ابن طفیل - ابن رشد و خواجه نصر الدین طوسی-
۴- عرفان و ما بعد البیعه غزالی - فخر الدین رازی - سهروردی ( صاحب عوارف المعارف) –