یوشع
یوشع بن نون بن افراهیم(۲)بن یوسف،خلیفه موسی بر بنی اسرائیل،بروایت حسن در حال حیات موسی علیه السلام پیغامبر شد،چون موسی به حمیت در وی(۳)بدید تمنا موت کرد،و بروایت بعضی خواهر زاده موسی بود،ذوالکفل او بود،و او باموسی در طلب خضر همرا بود،چون موسی و هارون در تیه برحمت حق پیوستند،و او بابنی اسرائیل بیامد،شهر بلغا(۴)را از دست جباران عمالقه بیرون آورد،و جمله عمالقه را بکشت،وسی ویک ملک را که در زمین شام بودند بکشت،و چهل سال پیغامبر بود،و همه ملک او چون برفت،کانو بن نوقیا(۵)که پسر خواهر موسی بود،بر بنی اسرائیل خلیفه کرد،و او چهل ساله بود،پسر خود یوسافاس را خلیفه کرد،و این یوسافاس در جمال مثل یوسف بود،چهل سال دیگر بعد از ان او بود.
______________________________________________________________________
(۱)اصل:سیوم هروان آن جا دو الخ،ولی عبارت مبهم است،در حاشیه کتاب چنین تصحیح شده:تمام تمبیه و مات سحره را فروخورد.این عبارت مصحح نیز مغشوش است،و شاید عوض مات(حیات)جمع حیه بمعنی مار باشد.
(۲)تورات سفر یوشع:افرایم مجمل(ص ۲۰۴)افرائیم. ابوالفدا و مسعودی:افرایم طبری(ص۳۰۶)یوشع بن نون بن افراییم بن یوسف.:گزیده(ص۴۹)یوشع بن نون بن النساناخ بن عمهور بن لیدان بن شوبلح بن افرائیم.
(۳)درینجا بالای کلمه(در)از طرف کدام شخص(بر)نوشته شده قصه حمیت و تمنای مرگ در بین اصحاب قصص مشهور است،دیده شود طبری(۳۰۵-۱)و غیره.
(۴)کذا.مسعودی(۲۹-۱)فافتتح بلا دار. طبری:اریحا.(۵)کذا فی الاصل،شرح آن گذشت.