گله کذاری یا گله و گذاری یا گله گزاری

گله گزاری که از نگاه دستوری حاصل مصدر مرکب است ، به معنای شکوه و داد خواهی ، با لحن ملایم از شخصی به خودش یا از شخصی به شخص دیگر. اسم فعل آن گله گزاری کردن است . این واژة مرکب با گله و گله کردن معنای یگانه دارد. وحشی می گوید :

گله‌ای دارم از تو و گله‌ای

که نگنجد به هیچ حوصله‌ای

گله‌ای ، دود در دماغم از آن

گله‌ای ،‌ باد بر چراغم از آن

گله‌ام این که دی به مجلس عام

که در او بود خلق شهر تمام. . .

این واژه به صورتهای گله مند بودن ، گله داشتن ، گله کردن ،‌آدم گله یی، کاربردها دارد.

دیگری که هم معنای آن است و هم در زبان گفتار و هم در نوشتار رواج دارد « گلگی» است . اسم فعل آن هم گلگی کردن بر سرزبانها ودر سینة لغتنامه هاست . نوشتن و کاربرد گله گزاری به صورت گله گذاری و گله وگذاری نادرست است .