در بیان نعت اورنگ

در بیان نعت اورنگ آرای نبوت و سروری صدر نشین سند رسالت و پیغمبری، اعنی احمد مجتبی محمد مصطفی صلی الله علیه [وسلم] و آله و اصحابه اجمعین 

نعت و ثنای بی انتهایی که جیوش (۱) عقل و هوش سروران کامل عیاران دانایی و ذکا در تلویح ستایش (۲)، هر قدر که بپای (۳) فکر و خیال، ترددات بسیار نمودند، بجز واماندگی قدمی پیش نرفتند، و جنود (۴) فهم و ادراک مهتران اقلیم بلاغت و بینایی در توضیح ثنایش، هر چند به قوت حافظه ووهمف داد مردانگی و جولان گری دادند، سوای شکست فاحش نقشس دیگر نزدند، خاصه آن سروری را سزد(۵) که از کارخانه عنایت ایزد یگانه، خلعت فاخره کریمه – لولاک لما خلقت الافلاک- (۶) بر قامت استعداد آن شفیع قیامت، برهانی است ساطع . بیت 

گر وجود او نمیشد واسطه 

تا ابد بودی جهان بیواسطه (۷)

شافعی است که از دیوان خانه عنایت (۱) نا متناهی، طغرای غرای (۲) [رقم]- و ما ارسلناک الا رحمه للعالمین- (۳)، بر شفاعت عالم و عالمیان دلیلی است قاطع، که در بازار محشر، بجز نقد شفاعتشف متاع نجات ورستگاری نخواهد خرید. 

قافله سالاریست که بجز رهبری خضر سعادتشف واماندگان صحرای ضلالت و گمراهی، بسر اقلیم هدایت و نیکو کاری نتوانند رسید. پشت پناهی است، که مستغرقان طوفان دریای عصیان و شرمساری را بدستیاری ملاح عنایت و عطایی از (۴) جذر و مد قلزم رستخیز، بساحل شفاعت کامیاب گرداند:

نگین ختم رسالت محمد عربی 

امید گاه بدو نیک (۵) احمد مختار 

اگر نه واسطۀ روی موی او بودی 

خدای خلق نگفتی قسم (۶) به لیل و نهار

صلی الله علیه و آله و اصحابه اجمعین.