دل نازک

چنین کز غم دلی خونبار دارم

کجا میل گل و گلزار دارم

صبا اندر مشامم دود گردد

ز شاخ گل چو خار آزار دارم

اگر کاهی نشند بر وجودم

تو پنداری که کوهی بار دارم

دلم از شییه چون نازکتر امد

باین سنگین دلان کی کار دارم

نه طاقت باشدم ججور و جفا را

نه تاب محنت تیمار دارم

عتاب دوست را طاقت ندارم

چه تاب طعنه ء اغیار دارم

نه در هجران کشیبایی توانم 

نه تاب وصل ان دلدار دارم

شدم «محجوبه » مایوس از همه خلق

امید از خالق غفار دارم