د توفان مرغه
درکوچه های سرخ شفق
، معاصر
د توفان غه په توره شپه کی والوت
په دودجن ماحول یی خښی کړی منگلی
په سینه کی یی لمبی دانتقام وی
له ککونه یی سکرو تی اور بدلی.
* *
زړه یی ډک و دآزاد ژوندون له شوقه
هره بڼه یی وه تږی الو توته
هر نظر یی د توفان لاره ځارله
پام یی نه و پرزید و اوجگید و ته
* *
د تور تم غیشی یی توی کړی دزړه وینی
خپلو وینو کی لت پت شو لاندی باندی
يوه سره لیکه یی وایستله لمرته
په میړانه لاروان و مخ په وړاندی
شپه سبا شوه ، د توفان ځپی شوی تیری
غوړیدلی دی دلمر سور کی گلونه
خو هماغسی ژوندی دی زما زړه کی
د توفان دبی پروا مرغه یادونه
کابل ۷ - ۵ - ۱۳۵۹