على بن مسعود
کنیت وی ابو الحسن و لقبش بهاء الدوله میباشد پسر سلطان مسعود است بقول منهاج سراج دو ماه به اشتراک برادر زاده اش پادشاهی نمود حمدالله مستوفی مدت سلطنت او را دو سال میداند و می نویسد که اوزن مودود دختر جغربیگ را بنکاح خود در آورد. مولف حبیب السیر نیز در مدت پادشاهی وی بامنهاج سراج متفق است این اثیر ذکری از مدت پادشاهی آنها بمیان آردا بوالقاسم فرشته مینگارد چون علی پادشاه شد علی بن ربیع بامیرک و کیل هر چه زر و جواهر بود برداشت و جانب ملتان رفت ابوالحسن برادران خود مردان شاه و ایزد شاه را از بند رها کرد و آنها را معزز و محترم در غزنه آورد و برای مدافعه از عبدالرشید مبالغ فراوان بمردم بخشید وعبدالرشید در اواخر سال ٤٤١ او را شکست داد و بعد از چندی عبدالرشید علی را گرفتار و در قلعۀ (دندی رو) محبوس نمود تاریخ جلوس على را فرشته غره شعبان سال ٤٤١ ضبط نموده است.