عهد نامه با نصیر خان بن محراب خان

چون نصیر خان مطیع الملک شاه شجاع و سرکار انگلیس است بنا بران به شرایط ذیل او و خاندانش به حکمرانی قلات نصیر مقرر میدارند:

ا – مير نصیر خان و اخلافِ او همواره مطیع و فرمانبردار شاه کابل خواهد بود، طوریکه اسلافش بودند.

۲- ولایت کچهی و مستنگ که بعد از قتل محراب خان گرفته شده بود واپس از طرف شجاع الملک به نصیر خان داده می شود. (بدون شال یعنی کویته)

۳- اگر شاه یا سرکار انگلیس بودن لشکری را در نقاط حکمرانی خان لازم بینند مجاز خواهند بود.

۴- یک نفر نماینده سرکار انگلیس همواره بدربار نصیر خان و اخلافش خواهد بود تا مطابق هدایات او عمل کنند.

۵- راه آمد و رفت تجار افغانستان را خان قلات تا دریای سند و لنگرگاه سومیانی به خوبی حفاظت خواهد کرد و محصول معينه اموال التجاره به میر نصیر خان داده خواهد شد و از آنچه سرکار انگلیس معین میکند تجاوز نخواهد شد. 

۶- اگر دشمنی بر میر نصیر خان حمله آورد و یا بین او و نمایندۀ سرکار انگلیس اختلافی روی دهد سر کارِ انگلیس به حفظ خان و رفع اختلاف خواهد کوشید.

۷- میر نصیرخان و اخلاف او بدون منظوری و رضای سر کار انگلیس و شاه شجاع الملک با هیچ حکومت دیگری داخل عهد و پیمان نمیگردد و به کلی پابند رأی شاه و دولت انگلیس خواهد بود اما با دوستان و اقارب خود مکاتبه کرده می تواند.

۸- میر نصیر خان برای اعاشه شاۀ نواز خان مبلغی و یا جاگیری را بوسیلهٔ سرکار انگلیس خواهد داد، به شرطیکه مشار اليه در کشور انگلیسی سکونت کند.

۱۶ اکتوبر ۱۸۴۱ع ۲۰ شعبان ۱۲۵۷ هـ

مهر و امضاء آکلند                     مهر و امضا: میر نصیر خان

تصدیق معاهدۀ ۱۰ جنوری ۱۸۴۲ م از طرف گورنر جنرل هند.

(ترجمه از معاهدات اردو ۷ ، ۷۵)

بعد ازین معاهده ۴  می ۱۸۵۴ در مستنگ بین جان جیکب پولتیکل ایجنت سنده و میر نصیر خان امضا شده که خانی قلات به موجب آن مستقیماً زیر اداره انگلیس آمده و نامی از سلطه افغانستان دران نیست.

( ص ۷۷، ج ۷ معاهدات مذکور)

همچنان معاهده ۲۰ فروری ۱۸۶۳ بین خداداد خان قلات و میجر گرین رزیدنت قلات امضا شده که دران تمدید خطوط تیلفون و تلگراف را در خاک خود اجازت داده و حفاظهٔ آنرا تعهد کرده است و به موجب این عهد نامه خاک بلوچستان به کلی ضمیمه هند بریتانوی شده است.

( ص ۷۹ ج ۷ معاهدات مذکور)