حاكى

اسمش ابراهیم از قریه سیاوشان هرات است. در سنه ۱۳۱۰ قمری تولد یافته، غزلیات بسیاری دارد مطبوع طبع خود آن از بس که اشعار خود را

دوست داشته در سنه ۱۳۴۵ به هندوستان رفته، مصارف زیادی نموده،

دیوان خود را طبع کرده این غزل از وی انتخاب شد.

 ای ساقیا می ده به من دارد دلم بسیار رنج

از خانقاه و از ریا دارد دلم بسیار رنج

ای مطربان ای مطربان ای مضحکان ای مضحكان 

ای مشفقانای مشفقان دارد دلم بسیار رنج 

شد میل ما سوی شراب هم ساز خواهم با رباب

تا رقصد آن شوخان شاب دارد دلم بسیار رنج 

هرگز نخواهم دلق را کآلوده باشد با ریا 

ساقی بیا ساقی بیا دارد دلم بسیار رنج 

از شهر هند و از تجن از ملک ایران تا ختن 

با شهر افغانم وطن دارد دلم بسیار رنج 

ای حاکیا سوداگرم چون حارصان شیداگرم 

فردا تراب لشکرم دارد دلم بسیار رنج