اصالت

هر کی روی تو ندید بار ملالت بکشد

ماه از دیدن روی تو خجالت بکشد

همه لیلا صفت اندر رهِ عشقت بیخود

کآخر کار ندانم به چه حالت بکشد

دوش دیدم که جهان غیر تو بر من هیچ است

حیف آندم که ز من بی تو بطالت بکشد

هر کی از خود برهد گم به جهان عشق است

کام حاصل شود آنرا که ضلالت بکشد

مددی ای که به من هستی جان را سببی

ترسم این کار دل ما به دلالت بکشد

«واهِب» ار اصل ترا بر دو جهان بفروشد

تا که جان است بدل زجر اصالت بکشد