عاصم بن عبدالله الهلالی

پس هشام خراسان عاصم را داد اندر سنه ست عشرومائة، و چون عاصم بخراسان آمد، هنوز شغلهای امارت بواجبی نظام نداده بود، که حارث بن سریج بیرون آمد، و گوزگانان و طالقان و فاریاب و مرو الرود بگرفت، و بقرآن و باخبار پیغمبر صلی الله علیه و آله وسلم دعوت کرد، و خلات مروانیان پدیدکرد، و چنان نمود که اهل ذمت را بذمت وفا کند، و از مسلمانان خراج نستاند، و برکس بیداد نکند، و مردم بسیار با او گرد آمدند، و روی بمرو نهاد(126) و قصد عاصم کرد. عاصم با حارث بمرو حرب کردند و متوسطان اندر میان ایشان، برآن جمله که تا رسول بنزدیک هشام فرستند و ازین حال اورا خبر دهند، اگر مراد حارث بدهدفیها ونعمه. اگر ندهد حرب کنند و هم برین جمه هر دو فریق اتفاق کردند.