تایان

از کتاب: تایان فصل ۱۲۳ (شی چی) یا استاد تاریخی

به جنوب غرب (کونگ نو) واقع شده و صورت دقیق تر به فاصله ده هزار (لی) به غرب با بتخت چین قرار دارد . مردمان آن مسکون و به قلبه و کشت و کار و زمین داری مشغولند و برنج و گندم و انگور حاصل میبردارند اسپ های اصیل این کشور معروف است و شهرها و خانه های آنها به دیوار محاط میباشد. این کشور مشتمل بر بیش از هفت ایالت خورد و کلان است جمعیت آن به چندین صد هزار نفر بالغ میگردد . جنگجویان آن به تیر و کمان و نیزه مجهز هستند و سواره نظام با رساله هم دارند بطرف شمال این کشور مملکت (کنگ چو) بطرف غرب آن(بوچیه بزرگ) بطرف جنوب غرب آن (تاهشیا) بطرف شمال شرق آن (اوسون) و بطرف شرق آن (همی) و (یوتیه ن) قرار دارد . تمام ابهائیکه طرف غرب (یوتیه ن) جاری میشود طرف غرب بیشتر جریان یافته به دریاچه غربی (دریاچه ارال) می ریزد و تمام آنها تیکه بطرف شرق جریان دارد به "دریاچه نمک" منتهی میشود . آب دریاچه نمک از مجرای زیر زمینی بطرف جنوب حرکت میکند و از سر چشمه رود خانه زرد بنعان مینماید . ( یوتیه ن ) سنگ پشم و دیگر احجار قیمتی بسیار دارد رود خانه مذکور در داخل چین پیش میرود . (لولند) و (کوسی) شهرهایی بود در کرانه های سواحل در با چه نمک که هر کدام به دور خود حصاری داشت . دریاچه نمک و 5 هزار (لی) از (چنهان) فاصله داشت حصص غربی (شونگ نو) در نواحی شرقی دریاچه نمک افتاده بود و دامنه آن به (لن) غربی تا دیوار بزرگ میرسید و قسمت های جنوبی آن مجاور به قبایل (جان) بود و راهی از خاک چین بدانجا منتهی میشد.