بالاپوش
از کتاب: زبان د آری
درپیشین زمانها دو چیزرا بالا پوش می گفته اند، یکی لحاف یا هرچیزیرا که هنگام خواب برخود می انداخته اند. دیگری هرجامة روپوش را ، هرجامه یی را که بالای دیگرجامه ها می پوشیده اند.
ازمولانا برای کاربرد نخستین بالاپوش مثالی می آورم:
دانم که برای ما نخفتی همه دوش
بــــــــرصفۀ سرد بایکی بالاپوش
آن نیز فراموش نگردد مــــــــــارا
ای بوده عزیز تر تو از دیده وگوش
وبه معنای دومین یعنی به همین معنایی که ما به کار می بریم، مثالی می آورم از خاقانی:
زیرپوش است مرا آتش و بالاپوش آب
لاجــــرم گوی گریبان به حذر بازکنم