ما و شما ، مایان وشمایان ،‌ ماها وشماها و مان ، تان و شان

ما ضمیر جمع گوینده ، درکنارمن که مفرد آن است. شما ضمیر جمع شنونده درکنار تو که مفرد آن است . مگر ماوشما ی جمع را با افزایش یان باز جمع بستن و مایان و شما یان ساختن خلاف دستور ونارواست . همچنان ها پساوند جمع برای بی جانهاست و چنان که نوشتم ما وشما خود ضمیر های جمع اند ،‌ بس به هیچ صورت ما ها و شما سزاوار کاربرد نیست. ودر مورد مایان وشمایان هم باید بیفزایم که این تقلید شاید از گدایان ، خدایان ، زیبایان شده است مگر درآن مورد اسم مفرد پایان یافته به الف باآن جمع شده است و برای آسانی تلفظ یای وقایه یا پوشش بین آن نشانة جمع و اسم جای گرفته است..

تان وشان ضمیرهای متصل اضافی جمع مخاطب وجمع غایب اند. دستت ، دست تان و دستش ودستشان که برای گوینده م و ما است . دستم و دستما . مان اکنون دور از کاربرد است هرچند

درگذشته به کار رفته باشد.