نوای غالب
از کتاب: دیوان علامه اقبال لاهوری
، قطعه
بیا که قاعده آسمان بگردانیم
قضا بگردش رطل گران بگردانیم
اگر زشحنه بود گیرو دار نندیشیم
وگر زشاه رسد ارمغان بگردانیم
اگر کلیم شود همزمان سخن نکنیم
وگر خلیل شود میهمان بگردانیم
بجنگ باج ستانان شاخساری را
تهی سبد ز درگلستان بگردانیم
بصلح بال فشانان صبحگاهی را
زشاخسار سوی آشیان بگردانیم
زحیدر من و تو زما عجب نبود
گر آفتاب سوی خاوران بگردانیم