(ج) میر جمال الدین هروی
از کتاب: تاریخ افغانستان در عصر گورکانیان (تیموریان) هند
اصلا هرویست در بلخ نشو و نما یافت از منسوبان جامی بود و تخلص ( خادمی ) داشت، وی به تتبع شاهنامه عبدالله نامه را بنام عبدالله خان پادشاه توران منظوم ساخت. اشعارش پسندیده و نیکو بوده ازوست :
نه گرد با بود سر کشیده بر افلاک
بیاد قد آهی بر آمد از دل خاک (۵۳)