غم عشق
از کتاب: دیوان محجوبه هروی
، غزل
نگارا از غم روی تو مردم
بخاک آخر تمنای تو بودم
جدا از لعل شیرینت چو فرهاد
بصد تلخی و حسرت جان سپردم
چو بسمل می طپم در خاک و در خون
خدنگ تیر مژگان تو خوردم
غم عشقت بدل تا کرده منزل
غم هر دوجهان یک جو شمردم
سمن بویا چو گل بی پرده گشتم
ز بس خون جگر چون غنچه خوردم
ندیدم روی او « محجوبه» روزی
بنومیدی و ناکامی بمردم