استیصال شهزاده کامران و سفر قندهار
شهزاده کامران بعد ازآنکه از دست همایون هزیمت دید، در هند به سلیم شاه افغان سوری پناه برد، و از آنجا هم پیش سلطان آدهم کهکر رفت، ولی چون همایون در سال (۹۶۰ه) از دریای اتک گذشت، سلطان آدم ترسیده و کامران را به همایون تسلیم کرده و همایون وی را بیرحمانه از حلیۀ بصر عاری گردانید(۲۸).
و باین طور تمام برادران خود را از بین برداشته و بلا منازع دواوطلب سریر شاهنشاهی گردید.
بعد ازانکه همایون از طرف کامران مطمئن شد، پس بکابل آمد چون نسبت به بیرم خان حکمران قندهار نیز اطمینان نداشت، بنابران حکومت کابل را به علی قلی خان اندرابی گذاشته، در سال (۹۶۱ه) از راه غزنین بقندهار رفت ، و‌تا دوماه در آنجا توقف نمود و بهادر خان سیستانی را اقطاع زمین داور بخشیده به همراهی و امداد شاه محمد کلاتی قندهاری که از سرداران بومی آنجا بود، به حکمرانی قندهار گماشت، و خود با بیرم خان در اواخر سال (۹۶۱ه) بکابل مراجعت کرد(۲۸)و حکومت بدخشان را به میرزا سلیمان گورگانی سپرد(۲۹).