حکایت ۷

پیر خرقانی گوید: این خلق را از شیطان آن بروی نیامد، که ازین دو قوم بروی آید از عالم فاسق و از جاهل ناسک . یکی گوینده ناکننده (دیگر کننده) ناداننده.

این خلق از آتش حرص عالم ناکننده می گریزند و در دود جهل زاهد ناسک میمانند و از راه می افتند . کوتاه کنیم که زبان ماده است، هر ساعتی فرزندی زاید و سخن دراز می گردد ولیکن ما را بر مراد رغبت طالبان میباید رفت و طایفه رغبت نمودند بر مراد ایشان رفتيم و اين كتابرا "روضة الفريقين" نام کردیم و در خواسته شدند که بر سر هر کتابی حرفی چند این معنی گفته آید تا باشد که خواننده را حرصی پیدا آید و نیز باشد که کحلی باشد که تیره بدو روشن شود والله الموفق.