لفظ شکر بار

کشته ء غمزه ء خونخوار تو ام

بسته ء زلف  چو زنار تو ام

سخن است ان بدهانت با شهد؟

عاشق لفظ شکر بار تو ام

نکنم میل بفردوش جنان

جان من طالب دیدار تو ام

ای طبیب دل رنجور بیا

عمر ها رفت که بیمار تو ام

نشوم مایل سرو و شمشاد 

بندل قامت و رفتار تو ام

چه کنم عبهر و بادام چمن

فتنه ء نرگس خمار تو ام

از همه قید جهان آزادم

همچو «محجوبه» گرفتار تو ام