وفره یانت
از کتاب: ادبیات افغانستان از قدیمترین دوره ها
در بنداهش و لسان پهلوی «وفااومند» خوانده شده و «کوه برفی» معنی دارد. در پشتو (واوره » «برف» را گوید و چون «برف کوه» در مقابل « سیا کوه» آمده و طبق متن بنداهش هر دو از سلسلۀ «اپارسین » یعنی هندوکش جدا شده اند مقصود (۱) از برف کوه سفید کوه است که تا حال به همین نام شهرت دارد.