ابو نصر احمد بن عبدالصمد شیرازی
این وزیر در اوایل حال در سرزمین خوارزم با مرسلطان محمود صاحب دیوان التونتاش و پسرش هارون بود چون خواجه احمد بن حسن میمندی وفات یافت سلطان مسعود چنانچه در شرح احوال وی مفصل نگاشتیم این خواجه را از خوارزم خواست و منصب وزارت را بوی سپرد خواجه احمد نیز آنرا بدرستی انجام داد و تا دو سال در سلطنت مود و دوزارت برجای ماندسر انجام بحسادت همگنان و توجه دشمنان معزول وزندانی شده و مسموم گردیده از این جهان
رخت بست.
احمد مردی با نام و پردل و مدبر و فاضل بود مکرر به سلطان مسعود نصیحت میکرد و رای ها ومصلحتهای نیکو میداد ولی سلطان بدان التفات نمیکرد حتى گاهی نیز بر او بد گمان میگردید شعرا در مدح وی قصاید دارند.
منو چهری گوید:
وزیری چون یکی والا فرشته
چه در دیوان چه در صدر محافل
وزیران دگر بودند از این پیش
همه دیوان بدیوان رسائل
حدیث او معانی در معانی
رسوم او فضایل در فضایل
و در قصیده دیگر این وزیر را چنین می ستاید :
شمس الوزراء احمد عبد الصمد آنکو
شمس الوزراء نیست که شمس الثقلانست
اندر کرمش هر چه گمان بود یقین شد
وندر نسبش هر چه یقین بود گمان است
دینار دهد نام نیکو باز ستاند
داند که همه حال زمانه گذر انست
در سلطنت مودود سه نفر بوزارت رسیدند اول احمد عبد الصمد که ما شرح احوال او را در دوره سلطنت مسعود نگاشتیم وی دو سال در سلطنت مودود به وزارت برقرار بود و بعد از دو سال مودود بروی برآشفت واوراعزل و حبس و بروایتی مسموم نمود .