آغابیگه

به عقیدهٔ قاضی صاحب که از ریاض الفردوس نقل میکند و تذکره مراة الخیال هراتی است در زمان سلطنت سلطان حسین میرزای بایقرا زندگانی داشته و از متمولات آن دوره به شمار می رود. به فقراء رحیمه و با شعرا مهربان بوده به هر کدام وظیفهٔ خاصی مقرر کرده بود میگویند در وظیفه خواجه آصفی روزی تأخیر واقع شده و او این قطعه را به آغابیگه تقدیم داشت بخندید و انعام وافری به خواجه آصفی بخشید. 

ایا عروس خطابخش و جرم پوش بگو

که کی وظیفه ما را قرار خواهی داد

به وقت غله مرا گفته ای که بار دهم

سرم فدای ،درت چند بار خواهی داد

از آغابیگه همین یک مطلع را در همه جا نقل میکنند و اضافه بر این آثاری از او به دست نمی آید.

آه از این دامی که دارد رشته جان تاب از او 

وای بر فعلی که هر دم میخورد خوناب از او