زندگینامه ابراهیم امینی شاعر افغانستان

ابراهیم امینی

ابراهیم امینی زادگاهش سرزمین ام البلاد یا بلخ باستان است. این شاعر بلخی در سال 1366 خورشیدی در دهکده ی پالو قصبه چمتال پا به عرصه گیتی گذاشت. تعلیمات ابتدائی را کنده، کنده در مکتب کوچک « محل اش » و تحصیلات مکتب را در زادگاهش و لیسه را در مدرسه ی استقلال مزارشریف به پایان رساند.از نوجوانی به شعر روی آورد و بیشترغزل می سراید. از سال 1384 خورشیدی عضو انجمن نویسندگان بلخ و انجمن قلم افغانستان شد. نخستین مجموعه ی شعرش که حاوی 47 غزل و چند دوبیتی و رباعی است؛در سال 1384 خورشیدی به نام (وقتی هوای ترا مه گرفته بود...)در شهر کابل منتشر شد و نیز مجموعه شعردیگری از او به نام(نوشته ام که خط بزنی)درسال 1378 خورشیدی به چاپ رسید.

به گفته ی خود شاعر:"تا سه سال و نیم قبل از این در« جاده ی جادویی شعر » با آنها روبرو شدم. به عقیده من شعر همه چیز است،ولی همه چیز شعر نیست. چندیست از پنجره ی شعر، با حنجره ی غزل آلود، دلخوشیها و نا خوشیهایم را داد و فریاد می کنم و فعلأ شعر را جز راهی به سوی ارزشهای ناشناخته ی انسانی نمی پندارم." 

نمونه ی کلام  از ابراهیم امینی:

سارا سلام!

این روزها نه ئی و درک های تو گم است

سارا، سلام ! در تو هوای « علیکم » است

یک گام پیش از آمدنت ختم می شود

بدبختی یی که تا به ابد در تداوم است

یک چیز بر لبان تو خوشبختی مرا

فریاد می زند که – همان یک تبسم – است

خشکش زده ست شعر تری بر لبان من

انگار، گوش هات پُر از حرف مردم است

حوای من ! بهشت همین چند لحظه بود

آدم دچار وسوسۀ طعم گندم است

_______________________________________

منبع اصلی شعر: وبلاک تقدیم های بی برگ

 منبع اصلی معرفی نامه:هروی،جلیل صابری،شعرای عصرحاضر افغانستان،جلد اول ،ص. 269،مشهد نشرنوند،1398