عبدالله بن عامر بن کریز

پس عثمان بار دیگر خراسان مر عبدالله بن عامر را داد، و او ربیع بن زیاد را بفرستاد تا سیستان بکشاد، و از آنجا چهل هزار سر برده (کرد) و (از) آن بردگان یکی مهران بود مولی عبید(الله) بن زیاد، و صالح بن عبدالرحمن بود، و پیروز مولی حصین بن مالک العنبری بود، و بستام مولی بنولیث بود، که اورا بمرو فرزندان و عقب بسیار است. و معاذبن مسلم بودف جد معاذیان که والیان خراسان بودند، و عکرمه بود مولی عبدالله بن العباس.

و این پیروز مولی حصین با عبدالرحمن ابن الاشعث بود، که یزید بن المهلب اورا اسیر گرفت، و سوی حجاج بن یوسف فرستاد، و حصین بن (ماک) عنبری و پیروز شهرمیسان و فرات و عمل آن داشته بودند، و برایشان مالی عظیم حاصل آمده بود، و حجاج از پیروز بخواست نداد. و حجاج اورا بدین سبب بکشت. و چون فتح سیستان ببود ربیع بن زیاد ببصره باز رفت، و اندران وقت، آب شناسان اورا گفتند که: اگر ما از بهر تراشاخ آب بیرون آریم، ما را و فرزندان مارا آزاد کنی ؟ شرط کرد که آزاد کنم. پس ایشان اندر ایستادند، و آب بیرون آوردند: به نباج و به جحفه و به بستان بنی عامرف و به نخیله یک منزلی مکه فه عرفات آبها بیرون آوردند، و سقایهای بنی عامر ایشان کردند، و اثر آن تا بدین غایت هنوز ماندست.