126

پریږده پریږده ای مرګيه

دیوان ، غزل

لــــږ دمـه شــه ای زړګيــه

زه لا نورڅــه کـول غواړم


لږ مــې پــریږده ای مرګيه

د ايمان آ زمــويل غواړم


چې منبر مــې چــا سيزلی

دهــغو پــرځــول غــواړم


زمـاورورېــې چـې وژولـی

ترې ګريوان څيرول غواړم


بــبر سری مــاشومــان مـې

له بــمــو بــچــول غــواړم


چې ترې والوزی کــوترې

د پنجــرو مــاتول غــواړم


لا نيمګړی مــی آرمان دی

خپـل آرمان ته ور تلل غواړم


دا چې کور په کور روان دی

داماتم ختمول غواړم


نــا اميد داغلــي زړونــه

په ليمو ښکولول غواړم


دا کشتی پــه ډوبيــدو ده

تر تـوفـان تــيريدل غواړم


ربــه داسې طــاقت راکړی

د ولس پــاڅــول غــواړم


چې موږ تول سره يوځای کړي

پــوه رهــبر درول غــواړم


پریږده پریږده ای مرګيه

زه جانان تــه ورتلل غواړم


يوپاڅون يــوانقلاب تــه

لــراوبــريــوکــول غواړم


يا به دا ارمــان پــوره کړم

يا کــفن څيـرول غــواړم


بيا نو هــله پــه مــزار مې

ســرې جنډې رپـول غواړم