129

بیدل

از کتاب: مروارید گمشده ، غزل
05 February 2016


رنگ جهان بیخودی، رنگ کلام بیدل است

معنی عالم یقین بسته به نامِ بیدل است


رمز خیال عاشقان، آئینۀ جمال دل

کشتن نفس و نقش بیگانه، پیامِ بیدل است


وزن حباب برگزید، تا که به رنگ آب شد

رفتن بیدل از خودش، رمز دوامِ بیدل است


دیدۀ پُر ز حیرتم، وین دل پُر ز حسرتم

مات و مموتِ شوکت و شأن ومقامِ بیدل است


دولت و شان و ملک و جاه، مال و منال یکطرف

اوجِ خروش معنوی، بس که به کامِ بیدل است


در قفس تنم نفس،  در قفس جهان تنم

پای روان من اما بسته به دامِ بیدل است


کعبه و بتخانه کجا، صومعه و دیر کجا

هرچه به غیر عشق دلدار، حرامِ بیدل است


مستی جام یکطرف، لذت باده یکطرف

«واهِبِ» مست، نشه از قطرۀ جامِ بیدل است