جوانان افغان
چون روشنفکران کشور ، امیری عیاش و مستبد را از بین بردند و به جایش جوان ترقی خواه منوری ما نندامان الله خان را بر تخت شاهی برآوردند و در کشور یک فضای آزادسیاسی را ایجاد کردند . پس های سیاسی زوشنفکران مشروطه خواه که در زمان سابق مخفی بودند بشکل علنی در آمدند و آزادانه به فعالیت های سیاسی پرداختند و یکی از ین گروه ها خود را "جوانان افغان میگفت که مرام تندتر و شبیه به دست چپی داشتند و برخی از اعضای مشروطیت اواخر امیر حبیب الله هم در آن شامل بوده اند مانند عبدالرحمن لودین و تاج محمد خان بلوچ و محمد انور بسمل و فیض محمد باروت ساز کابلی (اعدام شده ۱۳۰۸ش) غلام محى الدين ارتى که (ذکرش گذشت) و ميرزا عبدالرحمن خان و میرزا نور محمد خان و غلام جیلانی جنرال قونسل افغانی در بمبئی اعدام شده ٢٤ سنبله ۱۳۱۲ ش ) و میرزا محمد اسماعيل كاتب مكتب حربيه و عبداللطیف خان و محمد سعید خان متخصص تلگراف و فقیر احمد خان نائب اول سفارت افغانی در مسکو و بعد از آن رئیس جنگلات ( که در ٢٤ سنبله ۱۳۱۲ ش ۱۳۱۲ش اعدام گردید) و غلام رضا خان محبوس سیاسی ۱۳ ساله ) وفيض محمد خان ناصری و عبدالحسین عزیز که بعدا به سفارت ووزارت رسید.
این اشخاص را درین گروه تنها مرحوم غبار نام برده است :
۱- عبدالمجيد ساعت ساز کابلږ
۲- محمد رسول اجیدن محمدزئی (منصبدار نظامی )
۳-عبدالحمید کمیدان نظامیږ
۴- محمد اسحاق قزلباشږ
٥- شمس الدين محصل مكتب حربيه.
۶- شير محمد افغان بیگ.