پنکه جانا

این اسم مرکب از دو کلمه است "پنکه" به معنی (پنج) و "جانا" به معنی (قبیله) واسم اصطلاحی است که در سرود ریگ وید در مورد پنج قبیله آریائی اطلاق میشد. اسمای این پنج قبیله بصورت کامل مشخص ویقینی یکجا پهلوی هم در سرود ریگ وید ذکر نشده ازین جهت در تعین آنها مدققین هر کدام نظریه وی دارند بعقیدۀ زیمر Zimmer این قبایل عبارت اند از:"انو Anus" "دریوهو  Druhus " "یا و Yaduo" "تور و اشا Turvasas" و "پوروPuruo" "مستر مکدونل" هم به همین عقیده است ولی فاضل هندی "ابیناس شاند را داس" معلم تاریخ قدیم هند دریونی ورسیتۀ کلکته اظهار میکند که اگر قبیله معروف بهاراته هم درین جمله گرفته شود بهتر میشود. علاوه برین مشار الیه "یادو" و "تورواشا" را یک قبیله و "پورو" و "ترنسو" Trtsus را قبیلۀ دیگر قلمداد میکند.

ارتباط این قبایل پنجگانه میان خودشان و پارهٔ قبایل دیگر هرچه باند بدان کاری نداریم چیزیکه مربوط به فصل عصر ویدی تاریخ کشور ما مهم است این است که اجزای قبایل پنجگانه پنکه جانا همه در جنگ ده ملک با "پکتها" (پکتویس، پارت) پختون ها و "الیناها" نورستانی ها و دیگر قبایل کشور ما شامل بودند و "جبهه بهاراته" که پیشتر بدان اشاره شده با طرفداری آنها قوی تر شده بود.

مدققین از روی تعبیر سرودهای وید اظهار میکنند که قبایل پنجگانه عموماً بهم متحد بوده و با داشتن تماس با یکدیگر زندگانی میکردند، درعرف و عادات و پاره سجایای دیگر از خود ممیزات علیحده داشتند.

معروفترین این قبایل پنجگانه بعد از "بهاراته ها" قبیله "پورو" بود بعضی ها به این نظریه است که این دو عشایر یک قبیله بودند. در سرود ریگ وید بهاراته ها و "پوراوا Paouravas" یعنی "اولاد پورو" خیلی شهرت دارد در صورتیکه (پورو) و (بهاراته) شاخه های یک قبیله باشند هیچ شبهه ئی باقی نمیماند که آنها هم مانند بهاراته از باختر به جنوب هند و کشن و از آنجا به ماورای "سندهو" انتشار یافته اند. "شاندرا داس" مسکن آنها را در دره علیای اندوس وحواشی گندهارا قرار میدهد. بهاراته و پورو قبایل جنگجو و نیرومند کتله آریائی باختر بعد از رسیدن به پنجاب و وادی گنگاه اولین سلطنت های آریائی رادران قطعه بمیان آوردند و "مهاباراته" و "پورانا" به نقل داستان های رزمی و عشقی آنها رنگین است. سایر قبایل پنکه جانا» آنقدر شهرت زیاد ندارند و در جنگ «ده ملک » مجدداً از نظر ما خواهند گذشت.