الخامس عبدالملک مروان

کنیت اوابوالولید بود،وخصمان او اورا ابوالذباب گفتندی سبب آنکه بوی دهان داشتی مگس بسیارجهت آن بوی بروی جمع آمدی وولادت او در سنه ست و عشرین بود و او مرد عاقل و دانا و شجاع بود اما بخیل بود او را بدین سبب رشح الحجر (۱) گفتندی واو را برمعامله دیوان مدینه عامل کرده بودند و مروان او را بر معاملت حجر (۲)فرمان گردانیده بود پس از آن در سنه خمس وستین او را ولی (۳)عهد کرد در شام و بسبب خروج عبدالله زبیر در عهد عبدالملک فتنه در میان خلق افتاد و عبدالملک لشکر از شام به عراق آورد و مصعب زبیر را بکشت در سنه سبعین و حجاج را به جنگ عبدالله زبیر فرستاد تا عبدالله زبیر را بکشت و کعبه را خراب کرد و ولایت عراق و خراسان حجاج را داد و مهلب بن ابی صفره (۴)را خراسان داد و پسرخود مسلم عبدالملک را بروم فرستاد تا قلاع وحصون بسیار فتح کرد و در پای قسطنطنیه بنشست و در حدود مغرب فتوح بسیا رکرد و در عهد او فتوح بسیار شد و مدت ولایت او از اول عهد بیست سال بود بعد از قتل عبدالله زبیر سیزده سال و هژده روز بود فرزندان او :ولیدو سلیمان و هشام و مسلمه و ابوبکر بودند.