ابو محمد عبدالله بن محمد معروف به رورده بلخی
از کتاب: سلطنت غزنویان
، فصل شعرای زبان دری
از بزرگان بلخ و صدور خراسان بوده در این دولت زندگانی و تنعم داشت اوبیت او بیت های مستقل دارد که اگر مجموعه شود از ذوق دوررگردد:
گر بر کشم این فروشده پای از گل
هر گزند هم به هیچ نامردم دل
بی خوابی را بدیده بر بستستم
و زدیدن خواب بیهده رستستم