بابر در کابل
بابر چون نتوانست در ماوراء النهر در مقابل حریف آهنین خود شیبانی قد علم کند، بنابران خواست که بسوی کابل روی آورد، و درینجا زمام اختیار و شاهی بکف بگیرد، همان بود که بقول فرشته و معصومی در(۹۱۰ه) و بقول میر خواند و انسکلوپیدی اسلامی در (۹۰۹ه=۱۵۰۴ع) از هندوکش گذشته و بر کابل تاخت، طوریکه پیشتر هم نوشتیم بابر از بوم توران منهزما به ترمذ آمد، و با امیر محمد باقر حکمران آنجا مصلحت نمود و از ترمذ بسوی جنوب سواحل آمو و بدخشان شتافت، که در آنوقت حکمران آن نواحی خسروشاه نامدشت، بابر به قندوز که مرکز حکمرانی خسرو بودآمد(۱۰) هر چند خسرو خودش شخصا بخدمت بابر رسید و مراتب همرنگی و دوستی را عرضه داشت ولی بابر شخص داعیه طلب و فعالی بود، که به مجرد وصول به قندوز هشت هزار عسکر سوار و پیاده خسرو را بخود جلب کرد و باین صورت خسرو را مجبور ساخت که تمام اموال و ثروت خود را با بابر گذاشته و با چند نفر از همراهان خود بسوی میمنه پیش بدیع الزمان میرزا شهزاده تیموری آنجا گریزد.
بعد از فرار خسرو بابر عساکر اورا با سه چهار هزار خانه وار مغول که با خسرو بوده بخود همراه ساخته و ثروت خسرو را تصاحب نمود، و از قندوز بسوی کابل شتافت.